Vakantie 1999
29 september
 Introduktie |
| inleiding |
| Dag 1 |
| Enschede - Newcastle |
| Dag 2 |
| Newcastle - Edinburgh |
| Dag 3 |
| Edinburgh - Grangemouth |
| Dag 4 |
| Grangemouth - Inverness |
| Dag 5 |
| Loch Ness |
| Dag 6 |
| Inverness - Ullapool |
| Dag 7 |
| Ullapool - Skye |
| Dag 8 |
| Isle of Skye |
| Dag 9 |
| Skye - Oban |
| Dag 10 |
| Oban |
| Dag 11 |
| Oban - Edinburgh |
| Dag 12 |
| Edinburgh - Newcastle |
| Dag 13 |
| Newcastle - Enschede |
Auto huren
's Morgens weer lekker rond 8:00 uur opstaan en opmaken. Vervolgens naar het restaurant voor het ontbijt. Wij waren de laatsten. Dat was wel te verwachten want de parkeerplaats was helemaal leeg. We werden bediend op de standaard Schotse (= vriendelijke) manier. De serveerster kwam ons zelfs de jam brengen vanaf het buffet terwijl we dat normaal altijd zelf moesten pakken. Zelf kon ik niet zo veel eten, want mijn buik zat nog in de knoop van de zenuwen. Wat te drinken, cereal en twee toasts (zonder scrambled eggs) waren genoeg.
Daarna even snel langs bij de receptie om te regelen dat we
onze bagage tijdelijk op konden slaan terwijl we een huurauto
gingen halen. Dat was geen probleem, dus snel alle tassen en
de krat achter de receptie opslaan en onderweg naar de
verhuurder. Het was
nog wel een stief kwartiertje lopen, maar
het weer werkte gelukkig mee. Bij de verhuurder moesten we nog
een half uurtje wachten voor de auto gereed was. Het was een
Peugeot (106) en nog blauw ook. Alleen was het een diesel en
zat het stuur en de versnellingspook aan de verkeerde kant.
(Maarja, wat verwacht je van zo'n raar land :)
Gelukkig zaten de pedalen en de schakelaars in de goede volgorde die ik gewend was van mijn oude vertrouwde partner. Het vertrekken ging wat lastig, want er zat geen stuurbekrachting op. Als je dat niet verwacht, en de openbare weg opdraait is dat wel even schrikken! Maar na enige tijd wende dat wel. Je wordt er alleen moe van.
Yard
We moesten nog snel even langs de yard, omdat er nog 100 DM en de meldingspapieren voor de verzekering achter de zonneklep zaten. Die waren we gisteren in alle consternatie vergeten mee te nemen. We waren zeer verrast dat onze auto niet meer op de plek stond waar we hem hadden achtergelaten. Hij stond namelijk al buiten de yard waar een vreemd persoon bezig was hem op een al even vreemde sleepwagen te hijsen. We waren dus maar net op tijd, want de ABN-AMRO had dus besloten om de auto naar Nederland te halen voor de reparatie. Ik heb nog wat gepraat met de persoon, en hij vertelde dat de schade er volgens hem niet zo erg uitzag, wat nieuwe spatborden, een nieuwe bumper, radiator en wat klein spul en onze oude (ahum) Peugeot zou weer jaren mee kunnen!M9/A9
Het was ondertussen wel wat laat geworden, dus besloten we gewoon de autosnelweg M9 (later de A9) te pakken richting Inverness. Tegen 13:00 zagen we de afslag Pitlochry. Pauline en ik keken elkaar aan en we besloten toch even in dat dorpje te gaan kijken. Het was jammer dat we daar niet hebben overnacht. Het zag er heel leuk uit.Blair Athol
Om de benen (en armen) te kunnen strekken, zijn we gelijk even
de Blair Athol whiskystokerij binnen gegaan. Snel naar de
toilet en vervolgens de gids volgen door de stokerij. In het
begin was het lekker warm en geurig. De gids waarschuwde dat
het nog warmer en sterker geurend zou worden. Dat viel
eigenlijk wel mee. Nadat we door de distillerij gelopen waren
liet de gids ons de vatenvullerij zien en vertelde dat de
vaten oude sherryvaten waren, waarvan de oude sherry resten
die in het hout getrokken waren, de kleur aan de normaal
blanke (70%!) sterke whisky gaven. Na het in vaten gieten van
de whisky worden de vaten in loodsen neergelegd, waar ze jaar
in, jaar uit aan de weersomstandigheden worden blootsgesteld
(beschut natuurlijk, maar het vriest er bijvoorbeeld wel in de
winter!)
Na de rondleiding mochten we een tumbler (een single malt) proeven. Het was zeer sterk en brandde in de mond. Een lading water zorgde er in ieder geval voor dat het drinkbaar werd. Zelfs Pauline durfde daarna een slokje te nemen. Daarna natuurlijk nog even door de souvenierwinkel en de teashop voor respectievelijk souveniers en een lekker theetje. Niet adersom want zoveel zat er nu ook weer niet in het glas :)
Inverness
Na de pitstop in Pitlochry zijn we weer stevig doorgereden naar Inverness. De natuur is zelfs zo langs de A9 zeer de moeite waard om naar te kijken, Prachtige bergen waar de bomen in mooie herfstkleuren staan en waar plukjes wolk tussendoor waaien vanover de bergtoppen, echt een gezicht wat je bij blijft.
Na ruim 160 mijl kwamen we aan bij ons hotel, eigenlijk
motel. Het motel bestond uit twee gedeeltes. Het ene deel
bevatte de kamers en het andere deel de receptie en het
restaurant en een paar bars. Het restaurant leek alleen
bestemd voor het ontbijt, maar dat geeft voor ons niet. Geef
ons maar een paar lekkere barmeals.